مهمترین اصول در کیفیت نخ، استحکام، شفافیت رنگ، بدون گره، صاف و یکدست بودن و ثبات رنگ داشتن است؛ زیرا چنین نخی میتواند در پیشبرد دوختی زیبا بسیار مؤثر باشد.
حتماً شما نخهای دمسهی ایرانی، پاکستانی، فرانسوی، آلمانی، روسی یا چینی را دیدهاید. مقایسهی این نخها با یکدیگر به تشخیص شما در انتخاب نخ خوب بسیار کمک میکند. آنچه مسلّم است نخ خوب و با کیفیت، نخی است که با دارا بودن ویژگیهای ذکر شده بتوان عمل دوختن را با آن به راحتی انجام داد.
جهت تشخیص ثبات رنگ نخ میتوان قسمتی از نخ را مرطوب کرد و با فشار دست، روی یک پارچهی سفید کشید؛ اگر اثری از رنگ روی پارچه باقی ماند، یعنی نخ رنگ پس میدهد و بهتر است در سوزندوزی از آن استفاده نشود و اگر اثری از خود نگذاشت، نشان دهندهی ثبات رنگ آن است که در آن صورت بدون دغدغهی خاطر میتوانید از آن استفاده کنید.
نکتهی مهم دیگر در انتخاب نخ، توجه داشتن به ضخامت پارچه است. پارچههای لطیف و نازک، سوزن ظریف و نخ ظريف، و پارچههای ضخیم، نخهای کلفتتر و درشتتر را میطلبد.
دمسه یا DMC: نخهای دمسه نخهایی وارداتی به شکل کلافهای کوچک پانزده تا بیست متری هستند که مرغوبترین آنها فرانسوی است. نخهای آلمانی و ژاپنی نیز وجود دارد که از نظر مرغوبیت با نخهای فرانسوی برابری میکند. شمارهی این نخها از یک تا نهصد است. این شمارهگذاری بر اساس رنگبندیها صورت گرفته است. طیفهای رنگی خاکستری، قرمز، سبز، زرد، آبی و بنفش، هر کدام ممکن است ۱۰ تا صد رنگ از تیره به روشن داشته باشد. این نخها بر اساس ضخامت پارچهها به صورت یک تا ششلا مورد استفاده قرار میگیرد. جنس این نخها از کتان مرغوب است و با هر بار شست و شو، تغییر رنگ نمی دهد و به لحاظ مرغوبیت در مقابل حرارت بالای اتو بسیار مقاوم است و کمتر امکان دارد تغییر کیفیت بدهد این نخ ها با آمدن طرحهای اروپایی به ایران و آشنایی علاقهمندان با هنر گلدوزی (از زمان قاجار) به ایران آورده شده است.